Ölüm aşığı Şiiri - Tülün Ceylan

Ben çocukluğumda
Toprak üzerindeki gölgeleriyle yarışırdım kuşların
Kuşların arasına karışırdım
Kendimi kuş sanırdım
Havalanıp gözden kaybolunca kuşlar
Ben yapayalnız kalırdım
Havalanamazdım
Kaybolamazdım
Kuş olamazdım
Bir gün sende havalanacaksın
O gün sende kaybolacaksın
Ve bir kuş olacaksın
Dedi annem
İçim rahatladı
O günden beri her gece
Yıldızlar gözlerimde bütün gece
Dua ettim bildiğimce
İşte o zaman bu zamandır
Benim adım
Ölüm aşığıdır

Tülün Ceylan