Birdenbire söndü mum, ortalık kapkaranlık.
En çekilmez dert şimdi, özleminle yalnızlık.
Kimsecikler yok artık, bomboş bir dünyadayım.
Toprak çeker tenimi, bir ipin ucundayım.
Ağlayarak verdim ben bu dönülmez kararı,
Şimdiki yerim benim narin bir selvi altı!
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
