Ah, ölüm; Sonsuzluk sofrasında en son aşım.
Neredesin Azrail? Benim sevgili yoldaşım.
Karabasan sanırlar seni, oysa ne hoşsun.
Tadını bilmeyen ölümün, hayata koşsun
Ölüm! Ben bilirim senin tadını; latifsin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bir çok kişi sizin gibi düşünmüyor anlaşılan. Benimse, yüreğime tercüme olmuş bir şiir. Yüreğinize sağlık. Güzel dile getirmişsiniz.
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta