Zamansızdır Ölüm !!!
Kimseler Beklemez,
çıkıp gelsin diye.
Asırlık Çınarlar dahi...
Zamansız dökmüştür yapraklarını!
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
"Zamansızdır Ölüm !!!
" Bu yalnız bir tespit değil, bir çığlık. Varlığın anlamını, köklenme umudunu kesen bir güçle karşı karşıya kalmak…
burada ölümün zamanla değil, anlamla çatıştığını
Çınarın yaprak dökmesi, sadece doğa yasası değil; içinde gizli kalan potansiyelin, serpilmeden yok oluşunun yasını anlatmaya çalıştım.
ayrılığın sessizliğinde yankılanan derin bir yalnızlık hissi vardır.
Gidenin yokluğunda sessizlik bile ağır gelir.
Hayattaki acıların bile bir tat bıraktığına, en azından iz bıraktığına inanırım.
Ama ölüm? O, ne tat verir ne tortu… Geride sadece varoluşun donukluğunu, bütün canlıların içini acıtan bir eksiklik bırakır.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta