Olum Şiiri - Nalin Yesilbass

Elleriyle toprak atar gulusume olum,
Yanak catlatir arsizca butun bu gunahlar.

Tum dogmamislara inat verilen bu omrum,
Dunu, bugunu ve yarinlarimi ayiplar.

Ilk defa beyazi kirletir diye olumum,
Gizler utanilasi yuzumu karanliklar.

Zifiriyle ebediyen nisanlanir gozum,
Bu eski tohum, yeni bir tomurcuk mustular.

Elleriyle camur atar icime su olum,
Boslugunu dolduramaz gunahin, camurlar.

Ne mizan ceker bizi, ne amel, ne de koprum,
Ne iblisiz, ne melek, ne de kadim tovbekar...