Ölüm-1 Şiiri - Selim Yiğit

Öyle herkesin duymadığı,
Issız bir gecede seni bulan,
Parmak uçlarından
Vücuduna dağılan
Bir soğukluk.

Ölüm dediğin;

Bütün organların durup,
Bedeninin yorulup
Gözlerinin kapanması.

Ölüm dediğin;

Rahmetli gözlere
Çığlık çığlığa bağırması
Dudaklarının.

Ölüm dediğin;

Öyle bir duygu ki,
Bir tuhaf oluyormuş insan.

Ağlamak isterde,
Kalbi daralırmış
Ve yavaş yavaş
Dünyası kararırmış.

“Bir ölünün not defterinden okuduğum..”