Teli yok perdesi yok bağlamamın,
Ölüler kentinin ozanıyım ben.
Dudaksız okurum hep türküleri,
Ölüler kentinin ozanıyım ben.
Tarifsiz dertlerin kazanıyım ben.
Yoktur insanımın gözü kulağı.
Zincire vurulmuş eli ayağı.
Bitmiş kelimeler dilsiz dudağı.
Ölüler kentinin ozanıyım ben.
Tarifsiz dertlerin kazanıyım ben.
Suları kesilmiş çorak toprağı.
Çakallar elinde kalmış otağı.
Sevdalara yasak her bir sokağı.
Ölüler kentinin ozanıyım ben.
Tarifsiz dertlerin kazanıyım ben.
Gülüşleri acı ağlar çocuklar.
Karanlık gökyüzü korkar yıldızlar.
Başı önde ağlar ağlar analar.
Ölüler kentinin ozanıyım ben.
Tarifsiz dertlerin kazanıyım ben.
ODABAŞI sana hep keder kalır.
Uslanmaz yüreğin hep beter kalır.
Başında bir rüzgâr hep eser kalır.
Ölüler kentinin ozanısın sen.
Tarifsiz dertlerin kazanısın sen.
19.07.2002/Assos/ÇANAKKALE
Şuayip OdabaşıKayıt Tarihi : 22.11.2013 21:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şuayip Odabaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/22/oluler-kentinin-ozani.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!