Ölüler Affedemez Yâr..

İnsanın en yakın dostu çayı, sigarası oluyor bazen.. Çay kimseyi bekletmemek gerektiğini hatırlatıyor, sigarada herşeyin bir sonu olduğunu..
Sen beni çok beklettin.. Artık gelme soğudum..
Sen bana çok geç kaldın.. Artık gelme.. Yokum..
Sen bizi bitirdin yâr... Giderken cenaze namazımızı kıldın da gittin..

Şimdi sorma affeder misin diye..
Öyle ya.. Ölüler affedemez yâr..

Sen benim selamı okudunda gittin..
Giderken solumdan bir parça aldın, öyle gittin..
Ama hiç kızmadım sana.. "Niye aldın solumu benden? " demedim hiç..
Kendine ait olanı aldın da gittin..
Sana gitmeyi bile o kadar yakıştırdım ki.. Gitme kal.. Diyemedim..
Ama sen üstüme bir avuç toprak attın, öyle gittin..
Şimdi soruyorsun ya.. "Affeder misin? " diye..

Öyle ya.. Öyle ya..
Ölüler affedemez yâr..