Ölüler Şiiri - Mustafa Yalçin

Kuşlar geçiyor.

Deniz ufkunda matem…

Kızıla gömülüyor mavinin mahzunları.

Her biri bir harf olan

Ölüler toplanıyor meydanda,

Bir kelime olamayan

Ölüler.

Lakayt kahkahaları dolduruyor

Kargaların kanatlarını.

Kupkuru adımları denizi arşınladığında

Zamanın katil ruhu dolanır ayaklarına.

Oysa

Karanlığın göbeğinde

Uğultusunu duymadılar

Yakamozları bulandıran rüzgarın.

Her adımda

Neşeli çocuklar gömülür yorgun bedenlere.

Tebessümün

Tekrar tekrar yok olduğu zamandır.

İlk değil bu.

Ve

Son hiç değil.

Usul usul

Sessiz sessiz

Bitmez bir serüvendir.

-22.02.2014