Sınıfın en arka sırasında bir çocuk oturuyordu
Yanakları kızarmış,
Pencerenin içeriye almadığı güneşi düşlüyordu.
Yüzü kirliydi, gözlerinden akan iki damla yaşın patikası hariç...
Kararmış bir gökyüzünün barut kokan bu sabahı
Bedeninde alışık olmadığı bir acıyı barındırıyordu
Elleriyle bağdaş kurdu ve çözüverdi yüreğindeki dizginleri
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta