Ölü Sevgi Şiiri - Nezaket Toraman

Artık hiç bir şeyin tadı yok,
Bakıyorum pencereden öyle dalgın öyle kör,
Sanki sevgiyi dar ağacına asmışım
Ağlamanın da faydası yok
başı boş
İzmir’i seyrediyorum sanki ilk defa,
Artık tat vermiyor eskisi gibi,
Akşam oluyor İzmir de akşam.
Üzülmenin de faydası yok
başı boş
Gönlümde çoktan olan akşam,
Gün akşama kavuşuyor..
Benimse yüreğim kavruluyor..
Sana kavuşamıyorum diye
Nerde bıraktım o sevgiyi
başı boş
Hatırlamam güç olacak,
Gün gelecek belki de...
Uğraşsam da bütün şeyler geliyor aklıma,
Sen gelmiyorsun neden?
Nasıldı yüzün nasıldı ellerin..kimdin?
Gözümü kapatıyorum seni görmek için,
Ama yoksun bekliyorum
Başı boş..
Düşüncelerimden çık istiyorum..
Böyle hiç aylak olmamıştım bunca geçen ömrüm de
Sevgi sen artık ölüsün bunu biliyorum.
Bekle deme boşa.
Gidiyorum artık
Başı boş..