bir zeytin ağacıyım ben, gölgem silik!
rüzgârım terli, bir dağın heybeti çınlar içimde.
sen yine gel bir akşamüstü gölgeme dikil!
sesine doku dallarımı, gebe kal yalnızlığıma, doğur özgürlüğümü
tezgahımda çök sırrıma, sütüne doğra ılık ılık ekmeğimi
menzilimi inkar et, ateşe tut beni, önümden geçerken ağla!
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta