Ölü Ruhum Ve Boynumdaki İp

Sen gittin ve güneş doğmadı zihnimde.
Sen gittin ve ay bile çöktü acımaktan.
Sen gittin ve ben bilirim ki devam etti herkes,
Ben edemedim tahmin edersin ki sevgilim.
Sen gittin ve bu durumda ruhum artık ölüdür elbet.

Bedenim sağlıklıdır bilirsin.
Ellerim bu mısraları yazar durumdadır.
Fakat canım sevgilim, ruhum artık yoktur buralarda.
Bilirdim ki sen ruhumu severdin en çok.
O da yoksa artık gelmezsin hiç değil mi?
Eğer doğruysa bu ebedi aşkım,
Boynuma ip geçirme zamanı gelmiştir sonunda.