Ölü olmak Şiiri - Şuayip Odabaşı

ÖLÜ OLMAK

Kıpırtısız suyun altı
ölüm mektupları yazıyorsa
suyun üstüne
Kıpırdamıyorsa suyun yüzü
ölmüş demektir

Bir çocuğun açlığına
ses vermiyorsa tanrı
tanrı ölmüştür çoktan

Bir haksızlığın oluşunda
suskunsa sağırsa körse
dudaklar kadar suskunsa sokaklar
Bana ne sana ne şarkılarıyla
inliyorsa meydanlar
Pankartlar silikse
Bayraklar inikse
Arabesk şarkılara misafir olmuşsa
bir kentin duvarları
Köy meydanları yağmur duasına durmuşsa
Yaşıyor zannettiğimiz
devrimciler ölüdür

Zaten ölüdür tanrı
çocuklar ölmüşse açlıktan

Bir ağaç köklerini çekmişse içine
yaprakları çiçekleri tomurcuk içinde
kala kalmışsa öylece
ölmüştür işte
Bir çekirdek bir tohum
giremiyorsa toprağa
umudu yoksa gün yüzüne çıkmaya
ölmüştür sadece

Çekirdekler ölmüşse
elbette ki tanrıda ölüdür

Toprağın altı üstü
değişmiyorsa dört mevsim
İçine giren dönmüyorsa geri
hayatın yeşili çürümüşse
çiçeklerin rengini yemişse çekirgeler
kuşların yuvasını bozuyorsa ağaçlar
ağaçlar düşürmüşse akıllarını toprağa
börtü böcek girmiyorsa içine
Ölenler düşmüşse mezar derdine
ölmüş demektir toprak

Kalakalmıştır ortalık kapkara
her şey ölmüştür
Tanrının cesedi orta yerdedir

Havada bitmişse turna sesi
Bitmişse kuşların nefesi
Rüzgârın sesi çığlık çığlıksa
Tozumuyorsa toprak
Kımıldamıyorsa yaprak
Arıların kanatları donmuşsa
Havada kalmayıp havasını alıyorsa herkes
Havadan havaya geçiyorsa türküler
Uzun havalar kırık kırıksa
Havada ölmüş demektir her şey

Havasını almıştır tanrı
şatafatlı cenaze törenlerinden
Gömülmüştür kimsesizler mezarlığına

Yanlışın üstüne oturup
doğruları susturamazsın
Altına girdiğin yükün
üstünden bastıramazsın
Kötülük yedirdiğin insana
iyilik kusturamazsın

Suları yediniz
Toprağı içtiniz
Ağaçları çığlık çığlığa bıraktınız
Havayı yele verdiniz
Devrimciler bin yıldır yuvarlak masalarda
Köşe arıyorlar hepsi dört köşe
Boşa akan suların üst başında
Yağmur duasında ülkücüler
Yemin ediyorlar Allah üstüne
Gayrı meşru işimiz olmadı diye
Herkesin ölüsü kendine
Öldürenlerin elleri
hep tabutun dışında

Tanrı
Aç kalan çocuklara vermediği
ekmeklerden tirit yapıyor
Yıl boyu gün boyu yol boyu
ölü törenlerinde ölülere
canlı canlı gösterip
ölü ölü satıyor her şeyi
Bir çocuk cennetten vazgeçmiş
soruyor ekmeğin yerini
Hiç kimse ne görüyor
ne de duyuyor
Ne de bakıyor çocuğa
Tanrıdan başka peş peşe
insan da insanlıkta ölmüş
Mevta ortada
insanlık tabutun içinde

Çocuk ekmeğin yerini ölülere soruyor

Şuayip ODABAŞI
23.3.22