Ölü'nün Sesi Şiiri - Nuh Hamza Çakmak

Aşktan eğilmez şu dağlar,
Dön bir bak ki bu adam niye ağlar.

Utanıyorum sana bakacak yüzüm yok.
Zaten buna da lüzum yok..

Kefenine sarıl bir o gerçek,
Elbette bir gün o da gelecek.

Susmak ve ağlamak suç ise,
Evet utangaçım ben bu ise...

İnan ki artık ümitsizlik yok,
hiç sesin çıkmıyor,
Yoksa buna da mı inancın yok.

İnancı olmayan adamı öldürebilirsiniz,
Çünkü artık ona da inancı yok.

Ölüm haram diyordum ya sensiz,
Artık dünyada yaşamam da nedensiz..

Sakın inanmayın sevgili gelecek.
çocuğu elinde,
Bir gün karşından geçecek.

Susmak çaredir sakın sesini çıkartma,
Bedenini ve ruhunu yakma.

Akşam yat ki kabustan kurtulasın,
Sakın sevgilinin rüyasına dalmayasın...

Gelecek artık karanlık.
sakın yol alma,
Gideceğin yer ise mezarlık.

Sevgiliye uzak dan bakmak yetmez.
hayallerim de beş paralık etmez.

Dün yattım ki anladım.
ben bunu yaşadım,
Hemde bu gün yaşadım..

Vardır aşkın başka kelimesi,
Sevgilinin üzgünüm demesi.

Sevgi ölmez diyorlar ya..
var mıdır ölünün sesi?
Söylesin neymiş son kelimesi...