Uykuda ölü kentin insanları…
Gökyüzünü, ölüm bulutları kaplamış.
Gözlerimi açtığımda,
Dost olmadığını görüyorum yalnızlığımın,
Tutsaklığımın yabancı olduğunu…
Son pişmanlığında ümitsizliğim…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla