Ölü Fransız’a Mektuplar 2

Rant sevdalı dalgalar vurdu, minik ailemi
Çıkında dolaşan fareler kemirirken kavgamı
Bir yanım Avrupa bir yanım Asya
Oruca dayandı açlık kokusu
Dişimde kalan yaşam artığı sökülürken Loti
Sança Panço olduğumda mengene elli Avrupa lobisi
Senin gölgende dualandı ancak senin kadar insandı

Şikâyet sinekleri, hürriyetin namlusuna dayandı
Afrika’ya sömürüye koşan din İslamiyet’e bulaşalı
Sarıklar altın avında yedi çiğ etleri
Gözyaşıyla savurdu şeytana imanlı yüreklerimizi
Melez bakan gözler benim, anlasan yutkunurdun Loti
Belki şimdilerde toprak kusuyorsun
Belki sen de benim gibi etini dişliyorsun

Telaştan yolda unutulan iman, mermi mermi zihne yağma
Haramiler, ezan vakti koğuşlara doldururken
Ayaklarda çiğnenmiş ruhları
Ne diyorsun be Loti ölmekle en iyisini yapmışsın
Ki ciğerimize saldıran karga asil saraylarda uyumakta

Yine de bazen Allah Yâr olmak isterim sazımla
Dile kilit vuran dünyada haykırmak özümde
Ve sonra Loti, yıpranmış Fransa’ya acıyıp
Senin acıdığın Türkler gibi
“Etmeyin, eylemeyin ağalar” demek, içimden geldi

İşte sen, işte ben, işte yaşam be Loti
Ölümün şeceresi yok, her şey şuanda bilemeyeceğin gibi
Allah rahatlık versin şimdilik uyu, uyu be Loti