Ölü evindeki son gece Şiiri - Nurettin P ...

Hayat kırılmış bizi onsuz bırakmış
Gül dalından düşmüş, kokusunu toprak almış
Kalbine bir bıçak saplanmış, o sonsuluğa
Ne kadar çok sevildiğini bilmeden belkide
Gül dalından düşmüş,
Herkes evin ortasında birbirini tesellide
Geride kalanlar, güçlüler ayaktadır

Güzel günler anılır, Ne kadar çok severdik denir
Onun sevdiği eşyalar bir köşede mahsun
Telaşımızdan yanyana duramadık denir
Birden güzel şeylerden bahsedilir
Sahte, içten, acınası, korkunç gülümsemeler
Ortalık sanki bayram yeri, sanki....
Sanki gül dalından düşmemiş

Gün ışıyana kadar hiç uyunmaz
Birileri bir köşede sızmadıysa,eğer

O sanki hiç gitmemiş, onsuzluk yoktur.
En güzel anılar dile gelir,gülüşler ayrı
Bir gün onunla.... diye en güzel anılar uçar havada
Gün ağarır, beklenir....... beklenir.....

Yeşil araba evin kapısına yanaşır
Beyazlar içinde önünüze sererler
Buz gibi bedeniyle karşılaşırsın, önündedir artık
Geceden kalma gülümsemeler buz keser
Acı gerçek önündedir, diz çökersin
İşte o an anlarsın, GÜL DALINDAN KOPMUŞ
Deniz bile kıskanır gözyaşındaki tuzu

Son defa sarılırsın dudakların alnına değer
Hayattayken söyleyemediğin iki kelime düşer dudaklarından
Seni seviyorum, Seni çok seviyorum
Eğer tutan varsa kollarından ancak kalkabilirsin
Artık anlarsın onsuzluk başlamıştır.

Gül dalından düşmüş
Gül dalından düşmüş

2006 / Denizli