Ölü Dünya Şiiri - Makbule Yalçın

Avuç avuç değil
Dağlarca toprak üstüne serpilmiş
Sessizliğe gömülmüş
Kanda boğulmuş dünya.
Boy ölçüşür çocukla
"kahraman, cesur" asker
Elleri kelepçeli
başı önünde çocuk.
Alkış tutar askere
"Özgür, kahraman" güya.

O asker;
kahraman
O çocuk;
tehlikeli.
O asker;
Özgür.
O çocuk tehlikeli.
Dünya alkışlar askeri
Çocuk hala kelepçeli.
Aman yandı, yine yandı.
Canlı canlı, diri diri.

Ölü dünya
alkışladı askeri.
Tekrar baktı
tekrar yaktı.
Yine izledi
Öldü diri, ölü diri.