Ölü Dostlar Şiiri - Ersin Çakmak

pardon kaldırım taşı,
çok yoruldum, onun için oturdum üstüne,
o kadar bitiğim ki bu gece,
taşıyıver beni bu gece kusuruma bakma,
sen de darılma köşe başı,
sırtımı sana döndüm diye,
sakın aldırma bana, dalgınım işte.
unuttum bak yine seni,
sen nasılsın sokak lambam,
kıskanma sakın sönme,
loş loş devam et yanmaya,
karanlıktır bu,
şehvet dolu bir hayalet,
ee kaldırım taşı susma anlat,
- beni bilirsin işte hep aynı...
yalnız ayaklar altında yağmurdan ıslanan,
güneşi görünce şımaran bir kaldırım taşı,ne olsun işte.
ne o köşe başı neden güldün,
- farkında değilmisin be adam sigaranı düşürdün.
hıı tamam sağol, sen nasılsın bu gece?
-nasıl olsun işte, ev oldum yine üç beş serseriye,
sana birşey sormayacağım bu gece sokak lambası,
yorulupta sönmeyesin,
ben sabahçı gibiyim yine,
beni birde sen karanlığa gömmeyesin.
kulak verin bana bakın ne diyeceğim,
keşke taş olsam cansız ezilsem,
keşke beton olsam tekmelere yenilsem,
keşke lamba olsam,
güneş öldürse beni ay yaşatsa,
yaşanırmı insan olarak buralara,
sizler gibi dostum olmasa,
uykum geldi köşe,
yer açta dibine büzüleyim,
bilmem yarın güneşi görecekmiyim,
allah'ım bilmiyorum,
hangi köşe başın da hangi kaldırım da,
hangi sokak lambası altın da öleceğim.