Bir sokak belki en tenhasından
Bir kadını anımsatan kaldırımlardan
Yıldızdır gökte süzülen
Gözlerini yumduğunda bir tek sana gülümseyen.
Bir poşet rüzgarda savrulan
Bir park köpeklerin bile ayak basmadığı
Sokak lambası belki biraz loşundan
İnsanlardan kaçmak ve yükünü yarı yolda atmak.
Yalnızsal varoluş ve değişkenliği
İnsanlar yahut insancıkları
Yitirmek en adisinden yaşlıca düşleri
En korkağından bir beşiği…
Alıkoyulmuş yılları
Saatin akrebinde takılı kalmış
her saat başı titreyen beden
Hatıralardan bir yol
Geçmiş zaman
Rahme düştüğünde daha çocuk
Çocukluğunu kaybeden annesi mi olur?
Çığlık ile inler yeryüzü
Varoluş belki de ölümdür.
Kör gözlerin güneşi uçarken yakalaması
Çaresizlikti tükendim haykırışı
Sözleri şimşek çaktırmamış
bir tutam yabancı ve ihtiyar mezar taşı.
Kayıt Tarihi : 9.5.2022 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!