Önce küçülen ekmekler,
Yok olurken tümüyle;
Çoğalır gürültüleri bombaların,
Yoksul kulaklarında.
Uzaklardan
Çok uzaklardan gelen uçaklar,
Yırtar gökyüzünü, yeryüzü kanar.
Tarakaları makineli tüfeklerin,
Sağır yüreklerden, kör akıllardan,
Duyumsanmayan çığlıklar atar.
Şimdi;
Bir yerlerde birileri,
Dizüstü tuşlarında elleri;
Kabaran sayılara bakmaktadır.
Ölü sayısı kadar kazanç,
Yaralı sayısı kadar mutluluk
Saymaktadır.
Sessizdir,
Gözyaşları ölü çocukların.
Kayıt Tarihi : 19.11.2004 19:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gözyaşları ölü çocukların.'
O sessizliğin sesini duyan yürekleri kutlarım.
TÜM YORUMLAR (1)