Gözler yok!
Paramparça!
El, kol, bacak, beyin.
Etrafcsanki kanlı tarla...
Ölüm kusmakta,
Yeryüzünün bir yerinde canlı bomba!
Erken alır dünyadan, böylesi ölüm herkesi.
Tamamlanmamış hayatlar; kalır bakiyesi.
Yine döner de dünya,
Amma velakin çoğalır sabıkası...
Ben “ölü bomba” olmak istiyorum,
Duysunlar!
Sevgiyle patlayayım,
Verince son nefesimi!
Ölüme bahşiş olsun verdiğim tüm organlar.
Musluk olup açılsın,
Dökülsün neyim varsa!
Kalbim birine, ciğerim başka birine...
Gözlerim güneş bahşetsin,
Gün ışığı görmeyene.
Kayıt Tarihi : 1.12.2019 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!