Ölü atlar dolaşıyor kahverengi toprakta, düşlerimin kıyısında kuru otlar,
Sarı yapraklar saklanırlar,
Ölü atlar dimdik ayakta, insanlar gibiydi onlarda.
Evcil olmadan önce dolaşırlardı uzun kırlarda,
Yeşil otlar arasında bir, bir belli belirsiz otlanırken görünürlerdi çoğu zaman.
İnsanlar gibiydi onlarda, duygulu ve hisli yaşarlarken yeşil kırlarda.
Avlandılar apansız çöken akşamlarda,
Ölü atlar dolaşıyor etrafta gören var mı onları buralarda.
Saman kokusu kaplı ahırlar da. Katırlaştı bedenleri uysalca
Ustaca ehlileştiler onlarda.
Sonra, sonra sonlandı asi duruşları, şaha kalkışları.
Ölü atlar dolaşıyor etrafta gören var mı onları buralarda.
Ortasından yol geçmiş evlerin, ortasında ot bitmiş yattığınız yerlerin.
Kuru ve ağır havanın baskısı boğazınızı sarar,
Ölü atlar dolaşıyor etrafta, gemi ağzında, canı dişinde, canı etinde saklı sancılı,
İnsanlar gibiydi onlarda.
Ölü atlar dolaşıyor etrafta gören var mı onları buralarda, sesini duyan var mı onlarında.
İnsan kaplı susuşlarda, insana dair ne kaldı bize bu dünyada.
Direnc KöseKayıt Tarihi : 10.3.2009 16:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Direnc Köse](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/10/olu-atlar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!