Ölü Aşkların Yıldönümü

Ölen aşkımın
Yıldönümünü kutluyorum bu gece,
Bir elimde resmin,
Bir elimde sigara,
Acı üstüne bir nefes duman,
Bardağımda buz gibi olmuş
Hasret üstüne bir yudum çayım,
Yanıyor bir yanım temmuz gecesi,
Diğer yanım üşüyor
Hasretinin buzullarındayım…

Hangi şarkıyı dinlesem
Tuzsuz aş gibi,
Hangi kâğıdı alsam elime
Kalem yazmıyor, sanki taş gibi…
Her nefes sen dolacaktın hani içime,
Yalnızlık dolduruyor ciğerlerimi
En sadık arkadaş gibi…

Kaç kapı açıp kaçını kapattım
Seni unutmak için
Bu gece ruhumu şeytana sattım…
Gözyaşlarını ödünç ver bana ölüm
Ben geçen yıl bu zamanlar
Ölümü son gözyaşlarımla ıslattım…

Korkmuyorum senden
Karanlıklar içinden gelsen de gece,
İstersen Azrail ol
Dikil karşımda öylece…
Gönül koridorlarımdan daha ıssız değilsin ya,
Ya da sigaramın dumanından daha acı,
Akrepleri kıskandırır şimdi
Gözlerimin kıskacı…

Kurşundan ağır bu aşkın vebali,
Mahkûm ediyor yüreğimi tüm sevgisizliklere,
Sağanak yağıyor düşüncelerime
Umutlarım en lacivert fırtınalara esir,
Düşlerim sağır, kör
Haydi! Aç gözlerini ey vefasız
Yarattığın eseri gör!

Helal etmiyorum sana
Değerini bilmediğin her zerre sevgimi,
Bomba gibi bir bensizlik bıraktım sana
Daha ne duruyorsun
Çeksene pimi!

Bu nasıl ayrılık böyle
Bu nasıl sevda
Bu nasıl acı,
Bu kaç yüzyılda bir gelir insan başına?
Hangi demir erimez bu ateşe,
Hangi dağ yıkılmaz
Hangi kurşun öldürür
Sıksam alnıma peş-peşe…
Ve bu son seslenişim sana
Şiir gözlerin içindeki
Sarışın peri,
Ya ben kazanacağım
Aşkım için verdiğim savaşı
Ya sen öldüreceksin beni
Yıkıp üzerine
Yüreğimi sakladığım siperi…

Murat Nail Güney
18 Temmuz 2010 İstanbul. Saat: 04.22
“Ölen aşkların Ardından”