Gecenin bir saati,
Yaşlı gözlerle kabullenmiş herşeyi.
Ölüme adımları,
Eşitken içine attıklarına...
Yorgunluktan ansızın yığılabilecekken yere,
Bir gün ölmek için her gün yaşamaya değer mi?
Asıl soru yaşamak için nefes almak yeterli mi?
Kızgınım kırgınım hepinize, duymadığınız her sesimde...
Kalabalık bir caddede,
Yalnızlığın en dibindeyim...
Oysaki ben küçük bir çocuktum...
Daha yaşamadan mezara konmuş.
Hevesim kursağımda hala.
Yaşamak isterken delice,
Bu şiirler ölü adamdan seçmece...
Kayıt Tarihi : 17.5.2021 06:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!