Ölü Şiiri - Arif Kaman

Kerahat vaktiydi,
sabahtan önce geceden sonra
Selalar okunuyordu, korkmuştum
Mahalle eşrafından diyordu
Annem adımı söylüyordu...
 
Bir kadın topluluğu
Babamın gece kondusunda, kapıda
Ağıtları beni anlatıyor, başörtüleri var
Daha çok genç diyorlar
Beyaz bişey seriyorlar
 
Annem biraz şaşkın
Kardeşlerime bişeymi oldu, bayılan bayılama
Diğer odada sürekli soru soran oğlum:
‘’Ya amca bak babam gerçekten nerde
Bizi  eve götürsün anahtarını verde’’
 
Üzerime sıcak su döküyor
Kolumu mu yıkıyor bu adam, hayırdır
Bir merdiven var üzerinde kırmızı çullu
Perde arkasından “ah be gardaşım" sesleri
Sanki hepsini tanıyorum başörtüleri pullu
 
Heeey burdayım kız, babasının güzeli
Kucağında bi sürü oyuncak, kızımın
Etrafa habersizden bakınıyor boş boş
Haaa anladım! Demek bende yola koyulmak
Hadi vasiyetim belli “tek dileğim; babamın yanına koyulmak