Ölü Şiiri - Hüseyin Us

Hastaymış senelerdir, hem de bir başınaymış
Bugün dayanamamış, hayat hakkından caymış.
Ruhu ta uzaklardan çağıran bir ses duyup
Gitmiş bilinmeyene, kabını burda koyup
Bulmuş akrabaları yatağında kaskatı
Halletmişler çabucak bütün teferruatı
Toplanmışlar başına ağlıyor oğlu kızı
Gözlerinde yaşlar ve vicdanlarında sızı
Dalga dalga uzaya yayılırken feryatlar
Ölüde ne hareket, ne yüzünde keder var
Yürekler dağlanıyor, acılar pek bir yaman
Etrafında pür telaş, ölüde durmuş zaman

Ve gassalın önünde yatıyor çırılçıplak
Adeta şu pek meşhur dersi hatırlatarak
'Bir kaftanım olsun diye ne çok çalıştım ne çok
Yer altına yürürken ayağımda çorap yok.'
Yaşayanlar içinmiş demek ki ar duygusu
Ölü hiç utanmadı üstünde gezerken su
Bu su dedim düşündüm, temizliyor bedeni
Temizler mi hiç bir şey mazinin kirlerini
Ölünün bitti artık dünya ile teması
Sıkı bir kundak gibi giyince son libası.