Yaşam böyle hızla akıp giderken,
Her an bir şey olur fark edemezsin
Güller dikenleri takip ederken
Gülü acılara gark edemezsin
Anlar isen her bir madde konuşur
Seller ırmaklar da kumla tanışır
Damlalar toplanıp sele dönüşür
Azgın suyu tutup ark edemezsin.
Her canlının bir gün eceli gelir
Can istemese de illaki ölür
Her şey ayarınca toz toprak olur
Mezarda iken ev bark edemezsin.
Bende herkes gibi insanım desen,
Yağmurla ıslanan, yeller de esen
Akılda gönül de aynı değilsen
Fitne fesat işten çark edemezsin.
Neden? Şu işleyen hale asiyiz
Güya, varlıkların hemde hasıyız.
Bizde bu doğanın bir parçasıyız
Durmuş oğlu ölsen terk edemezsin..
Kayıt Tarihi : 1.8.2022 14:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!