Dün bitti, bu gün var, yarınsa belki,
Belkide umutlar getirir hayat.
Varlığını bilmek hayalin ilki,
İlki kaybolmasın ölse de şayet.
Yarın illa gelir, beklemesen de,
Gelince durur mu bekle desende?
Ecelin evhamı her an ensende,
Olanı ezelde belirtir ayet.
Herkes gider iken kendi yoluna,
Öyle meşguldürki bakmaz halına.
Farkıına varmadan girip koluna,
Birlikte gitmeye ettirir niyet.
Nefis denen yükün, ağırlığı çok,
Sanmayın ki bize hiç faydası yok.
Aç isen uyarır, yedirince tok,
Önce ister sonra, ödetir diyet.
Zamanın rahminde ruhum oluşur,
Korkuyla, sevgiyle her an buluşur.
Bütün bu duygular kalbe doluşur,
Durmuş oğlu ruha verir eziyet.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 15.2.2024 07:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!