Ölsem Şiiri - İbrahim Yay

Ölsem üzülemeyeceğim kadar hayatı yaşadım.
Biri ağlasa arkamdan neredeyse sitem edeceğim.
Tek korkum şimdiye kadar, aynı zamanda hedefim,
Umarım unutulanların yanında yer etmeyeceğim.

Yaşamadan yaşlandım, bakmadan aldandım,
Kandım herkesin asılsız gerçekçi sözlerine.
Zaman geçtikçe her şey yoluna girer sandım,
Bakakaldım sadece o çekingen gözlerine.

Ne yaman badireler atlattım hazır değilken,
Şikayetim yok ama keşkelerim çok aslında.
Haberim yok bir yol tutmuşum gittikçe uzayan,
Önüm haricinde bir yere bakınca anladım.

Kazalarım, yaralarım, kanlarım... ama ilerliyorum.
Acılarım, yanıklarım, yangınlarım... ama duruyorum.
Ayrılıklar, yorgunluk hepsi ile aynı anda uğraşıyorum.
Umut,sevgi ve en son sadece kendime tutunuyorum.