Ölse Bile Vazgeçmez Şiiri - Veysel Şimşek

Koyun kuzusunda kurtta koyundan,
Rezil arsız cambazlarda oyundan,
Can çıkarmış huy çıkmazmış hainden,
Böyle insan ölse bile vazgeçmez.

Farkında olmaz kendi dalını budar,
Hayra değil şerre canını adar,
Hiç yoktan can dostuna kin güder,
Böyle insan ölse bile vazgeçmez.

Kendisini Aslan sanan tabire,
Üstüne git hıncı artar habire,
Huy çıkmaz kendiyle gider kabire,
Böyle insan ölse bile vazgeçmez.

İnsan evladı olan insanı özler,
Adam gibi adamdan çıkar duyarlı sözler,
Başkasının malına eğrilen gözler,
Böyle insan ölse bile vazgeçmez.

Adam ol desende sözlerin batar,
Tam tersi kargayla baykuşla öter,
Bir yalan yanına bin yalan katar,
Böyle insan ölse bile vazgeçmez.

Bu Veyselden öneri sanma Alimdir,
Dünya fani hayat kâbus filimdir,
Unutmayıp kin güdenler zalimdir,
Böyle insan ölse bile vazgeçmez.