Olsa Ne Fayda Şiiri - Zeki Günay

Kimi insanlık huyda, kimi insanlık hayda,
Kimi bir şeker gibi, eriyip gider çayda.
Kimi dünyada yaşar, kimi uzayda, ayda,
Ey insan dikili ağacın, olsa ne fayda.

Ölmeyecek gibi, boşa hayat yaşarsınız,
Sevgi saygı hürmeti bir anda boşarsınız.
Öfkeyle yaşarsınız, sabretmez taşarsınız,
Ey insan dikili ağacın, olsa ne fayda.

Doğru söyleyen insana, sırtı dönersiniz,
Neden hep işinize gelene söversiniz.
Ya insanları öldürür ya da döversiniz,
Ey insan dikili ağacın, olsa ne fayda.

Para, mal, mülk, sizleri, kurtarır sanarsınız,
Dünyanın zevkine aldanıp hep kanarsınız.
Ana baba dövenler, davardan davarsınız,
Ey insan dikili ağacın, olsa ne fayda.

Kul Zekiye şiir söz yazmak, bir borç oldu,
Şiirlerime kimi düşman, kimi dost oldu.
Haddini bilmeyen, kapı önünde post oldu,
Ey insan dikili ağacın, olsa ne fayda.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY