Olsaydım Şiiri - Zeki Günay

Doğruyu söyledim, insan kırıldı,
Dilim sussaydı da, yalan olsaydım.
Gelen ateş olup, yakmak istedi,
Orman ateşinde, duman olsaydım.

Zor imiş insana hakkı anlatmak,
Tükenmek bilmeyen kalem olsaydım.
Sırtıma binen inmek bilmedi,
Devenin sırtında, hörgüç olsaydım.

Dedikodunun yalanın önünde,
Zülkarneyn ördüğü bir sur olsaydım.
Koyun güder gibi, kin güder insan,
Kini harman eden, dirgen olsaydım.

Ana evlat, diri, diri gömüldü,
Yıkılan evlere temel olsaydım.
Kafirin boynunu, kesip koparan,
En keskin kılıçtan, Kılıç olsaydım.

Kul Zeki acı yükü taşımak zor,
Hamaldanda daha hamal olsaydım.
Görmeseydim insan inkar halini,
Doğduğunda ölen, bebek olsaydım.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY 12.02.2020