Hazanlar yaşadım büktü belimi
Azkaldı ezrail yoklar canımı
Emanet eldeyken ılık tenini
Dokunmak istedim olmadı evlat
Haber salsan ona gelmez arından
Can ruhum davacı dertli tenimden
Ölümüm sebebim onun elinden
Sadakat duysunda utansın evlat
verirse yazmayı bağla başımı
Tabutum üstüne örtün şalını
Gözleri renginde yazdır taşımı
Teselli olarak yeter be evlat
Mezarım üstüne güller dikilsin
Gelene geçene koku saçılsın
Gelirse otursun dua okusun
Vuslatım mahşerde utansın evlat
İstiklal aradım onun aşkında
Görmedim yazları kara kışımda
Namazım kılındı taşın başında
Ardımdan ağlama,ağlama evlat
Sarmaladı makber tuttu elimi
Yasladım toprağa dertli belimi
Kabrimin üstünde açan gülümü
Arada sırada sula be evlat
Halil İbrahimoğlu
17-05-2011 Köln
Kayıt Tarihi : 17.5.2011 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!