Leyla.lar kıskandı olan sevgime
Neyaptımda girdi benim kanıma
Yılları döndürsen versen elime
Usanmam yinede severim evlat
Unut deme bana al beni benden
Uğruna düşersem kaldırma yerden
Kefensiz gömsende razıyım senden
Şahid ol huzurda yeter be evlat
Elimde olsaydı düşmezdim derde
Kimlere dediysem olmadı çare
Yüzüme sürsemde bastığı yere
Aslına uymuyor,uymuyor evlat
Eline tuttuğum o güzel anlar
Içimde matemde bir Halil ağlar
Solsada umutlar kurusa bağlar
Kazınmış gönlüme çıkmıyor evlat
Aklımın içinde ondan bir alem
Görenler derdimi sanıyor verem
Kelamı dilimde elimde kalem
Azıcık yazmasam olmuyor evlat
Gölge etme evlat ihsan istemem
Hayrını duanı asla dilemem
Bul getir ananı son kez bir görem
Can bedenden çıkmaz,çıkmaz be evlat
Halil ibrahimoğlu
11-05-2011 Köln
Kayıt Tarihi : 11.5.2011 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!