Uçurumdan aşa atsam kendimi
Ezrail gelsede alsa canımı
Kargalar,Kuzgunlar yese tenimi
Gönül uzanıyor bakıyor evlat
Bir kara gözünü yandım yakıldım
Yokmuydu sevgili soysuza kaldım
Adına,Yadına kurşunlar sıktım
Denedim aklımdan gitmiyor evlat
Günolsada sevdadan kurtulabilsem
Elgibi gülümü açtıra bilsem
Mutluluk resmini çektire bilsem
Mıhlanmış aklımdan gitmiyor evlat
Dil uzatan varsa masum sevdama
Dilerim Allah,dan gelsin canına
Çıkmasın mahşerde sakın karşıma
Elimden yakası kurtulmaz evlat
Yıllarca kurudum yandım sevdadan
Hiç bıkarmı insan tatlı canından
Daha dündü gördüm geçti yanımdan
Doğrulup yüzüme bakmadı evlat
Boşluktayım evlat olmuşum meczup
Arkasından baktım son defa durup
Olsada içerdim zehirli şurup
Böylede yaşmak,olmuyor,olmuyor evlat.......!
Halil ibrahimoğlu
11-05-20011 Köln
Kayıt Tarihi : 11.5.2011 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!