Olmuyor değil mi…? ne yaptığını merak ediyorsunuz. nerede olduğunu ne yaptığını kiminle olduğunu deli gibi merak ediyorsunuz. ve özlüyorsunuz onun aklında bile değilken, sesini, nefesini, en önemlisi gözlerini ve gülüşlerini özlüyorsunuz…
Olmuyor değil mi…? başka tende aradığınız kokular, dokunuşlar, sahte geliyor…gülüşler sıcak gelmiyor, bakışlar parıl parıl gelmiyor, Sarılmalar saniyelere düşüyor, seni seviyorum her agızda bir çiklet…
Olmuyor değil mi…?
Üzgünüm çaremiz yok yıllarca bu acıyı içimizde sol yanımızda yaşayacağız…
Yanlız değilsin olmayan olmadığını kabul eden insan…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta