Parmağının ucuyla tuttuğun ne varsa
Bırakıp kırarsın cam gibi bin parçaya bölüp,
Dalarsın, değmeyecek girdaplara...
Sonra nedir bu, bir anlamsız pişmanlık?
Bir ezgi etmez harcadığın zamanlar
Belli ki senin de umursamazca kırdığın,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta