Söz ağızdan çıkardı eskilerde, sözler senetti
Şimdilerde, evlilikler bile senetle,
Nerede o eski nazlı gelinler,
Hepsi olmuş, cadaloz
Muhabbetler olmuş, paran kadar,
Kocan kadar konuş, ne duygu kalmış ne aşk
İlk soru, beni taşıyabile cemisin? Paran, evin var mı?
Sanki hamal olmalı eşi
Erkekler de var, soruyor kadına
Beni taşıyabilecek misin? , belli ki tembel yan gelip yatmak niyeti
Arayan bulurmuş, belasını da Mevla’sını da
Güven kalmadı kimsede
Sözler döküldü senetlere
Mahkemeler tıklım, tıklım Hak arıyor insanlar
Yok, artık öyle üç kere boş ol demekle, boşanmak
Uyandı mı ne insanlar?
Güven insana, İnsan nerede?
Kime sorsam, diyorlar, İnsanlık ölmüş,
Ölmüş mü? ,matem var şimdilerde,
Öyleyse, sağ olsun, İnsan kalabilenler.
Kayıt Tarihi : 29.12.2015 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eminnur Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/29/olmus-mu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!