ÖLMÜŞ FİDAN
Tan yeri agartısında geziyordum bahçemi,
Bütün çiçekler,fidanlar matem içinde,
Sögüt agacında bülbüller bile suskun,
Tarif ediyorlardı,yeşil düşmanı birini
Rengi solgun yaprakları dökülmüş,
Hoş kokusu ise anlatılmazlık degerinde,
Kainatın çiçeklerini alıp buraya diksem,
deva olmazki şu acılı yüregime,
Bülbüllerin suskunlugundaki acı,
Bahçemin hüznündeki sezgi,
sümbül ve lalerin boyun eğmişliklerinde,
Bana bir şeyler anlatıyorlardı sanki,
Bir de ne göreyim hain bir ayak deyip,
Taze diktiğim fidanı öldürmüş.
28.11.2003
(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR
Kayıt Tarihi : 21.1.2008 19:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Özdemir 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/21/olmus-fidan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!