Olmuş Şiiri - Veli Şen

Herkes adaleti bekler naçar hayattan
İçeride yer, dışarıda kimse kalmadı subay, erattan
Ne medet umayım, elinde terazi, gözü bağlı avrattan
Kokusu gelen çürümüşlük, bozulan mizan olmuş.

Sitemleri, ahları yuta yuta içimde patladı
Dertlerimiz toplandı, birbirine çarptı, kendini katladı
Bilen bilmeyen söz söyler oldu, her lafa atladı
İnsanlar lüzumsuz yere konuşmaktan sazan olmuş.

Her türlü haltı yiyen biziz, ne suçu var feleğin
Kim hesabını verecek hergün siyasetten yediğimiz keleğin
Memleketteki yangınlara su taşıdığımız dibi delik eleğin
Damlattığı iki damlayı kar zannettirip mesele çözen olmuş.

Sahtekarlık, hile, dolan şimdi gençlerin istidatı
Delikanlılık enayilik sayılır oldu geçti miadı
Ekranlardan öğrenmeye çalışıyoruz büyük ecdadı
Doğru söyleyen, tarihi yaşayan değil yazan olmuş.

Hoş söylüyoruz belki, lakin bunlar malumun ilamı
Uzun yazmaya bile üşeniyoruz bir kısa selamı
Sanaldan paylaşılıyor beyitler, deyimler, asırların kelamı
İki lafla, iki mısrayla her önüne gelen ozan olmuş.

Cumadan cumaya aklıma gelir Rabbim, tabi Müslümanım
Ama kul hakkı yemekten hiç sızlamaz vicdanım
En üst tozlu raflarda bana göz kırpar Kur'an'ım
Sahte sofular doluştu, aşk şarabını tatmadan sızan olmuş.

Dilsiz şeytanız, düzeltmiyoruz beğenmesek de hallerini
Neredeyse öpüp başımıza koyacağız küfürbaz dillerini
Ömrümce büyüttüğüm, özendiğim, baktığım iman güllerini
Gönül rızasıyla, keyifle toplayamadan hozan olmuş.
...

Leyla'lar geçmişte kaldı, Mecnun'lar daha divane deliydi
Şerefli de, namert de ortadaydı, ayan beyan belliydi
Bu serzenişleri yazan nacizane fakir Veli'ydi
Hep susunca meğer ömrümün baharında hazan olmuş...

(Ocak 2013) (... yazamadığım ağır ironik kıtalar)