Ölmezlik Yontusu Şiiri - Reyhan Sur

o ölmezlik yontusu var ya
hani şu ihtiyar çocuk
gözlerinden tanıdım
sımsıkı yakalayıp soğuk taşları
kirpikleriyle
ıpılık bakıyordu en uzaklara
gök boşlukla
hüznün kesiştiği noktada
öyle çoktu ki
ve uysaldı
yanıp sönen Horus’un Gözleri

alazlandı yıllar
yürüdü geçti sevdanın mırıltısı
akrebin tırmandığı duvarlarda
elveda dedi gün yarısı

bitimsiz çavlan
o ölmezlik yontusu
hani şu ihtiyar çocuk
bir dinleseydiniz sözlerini
sırılsıklam
her yanı yağmur sesi
ellerinden su içer hala kuş sürüleri
de… delirir gök mavi

(su)