Ölmez ozanlar.. Şiiri - Hüseyin Demircan

Dilin de pekmezi.. balı şekeri
üstelik bir ücret almaz ozanlar
her arazi şartta döner tekeri
katiyen yarı yol.. kalmaz ozanlar

izan tarlasına vurur çapayı
sofrası en fazla görür lapayı
sözün de bulunur doğruluk payı
alemine hayal dalmaz ozanlar

evinin bahçe de arama çitler
kapısı beklesin aç kalır itler
sanma mücevher var kasaya kitler
cüzdanı bol nakit dolmaz ozanlar

hayretle biçare şu aklın şaşar
dolu dizgin sevda çağları aşar
her vakit diridir kalpler de yaşar
asırlar geçsede ölmez ozanlar

ölmek olmamalı insan mürveti
gereksin içilir ecel şerbeti
hayatta bilir en büyük serveti
bu aziz vatanı bölmez ozanlar

salınca kurşunu vurur alından
o itler yemesin yurdun yalından
bölücü unsuru silker dalından
ülkeye hainlik bilmez ozanlar

ozanlık hususu değilmiş uzlar
eritmez onunla arada buzlar
kabuğunu alır soyarak tuzlar
hıyarı doğrayıp dilmez ozanlar

fakirem mim etme sengi taşına
şairim der su kor pişmiş aşına
böyle müsvetteler düşman başına
mendilmiş gözyaşı silmez ozanlar..