Neler öğrettin kader bana
Hasreti öğrettin gözyaşlarıyla
Sevgiyi aşkı kalp sancısıyla
Birde gülmeyi öğrettin
İçin için ağlarken gülebilmeyi
Yalanı öğrettin herşey yalandı zaten
Buda doğrudur dedin, belki de ben göremedim
Bir çiçeği gösterdin bana
Görmek güzeldi çiçeği uzattım elimi
Dokunmak istedim kanadım dikenlerinden
Bende kanadım
Çiçeğe uzanan elim
Leylaya uzanan mecnun
Ve herkes gibi kanadım bende
Kanayarak tükenmeyi diledim
Kurumayı, solmayı bir yaprak gibi
Kanayarak, kuruyarak, çürüyerek yok olmak istedim
Kayıt Tarihi : 8.2.2003 18:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!