Ölmeyesin Şiiri - Mustafa Acıoğlu

Hey gidinin delikanlısı
Bak hele şu simaya
Kaşlar hilal
Gözler yıldız
Yürüyüşü destan
Görenler mestan

Ölmeyesin
Ölme de görüver günü
Yad ederiz belki dünü

Birlikte yatardık
Ortopedik banklarda
Çiğ sarardı gömleğimizi
Üşürdük…
Biz de bir çobandık
Gerçi köy görmedik ya
Kendimizi güttük inan ki
Kendimiz gibileri
Hora hor bakmadık
Horluğunu koyana dek ortaya,
Demedik hor kelam.
Takılası ne vardı ki
Takmadık hiçbir şeyi
Takılası şeyler müstesna.
İncitmedik karıncayı
Ses etmedik
Kimsenin tavuğuna

Amma vurduk kimi zaman
Kimilerine
Karınca olsa tavuk olsa
Vurmak ne
Karakollarda hesabını vermek ne
İşten güçten olmak
Neydi yani
Dirisi beş kuruş etmez
Ölüsüne güç yetmez
Gavatların hesabını vermek ney..! ?

İşsizdik kardaş hani
Beş kuruşsuz gezerdik…
İpsizi sapsızı bol kaldırımlarda
İzmarit toplar
Yüreğimizle çekerdik
Kulanılmış dumanları…
Sen pankartlar bağlardın direklere
Afiş yapıştırırdın
Hani kızardım ya
Sömürtme kendini diye
Her zaman derdin “niye? ”
Ama her zaman yine de ekipler
İkimizi kovalardı
Benim suçum neydi
Neden kaçayım..! ?
Aç karnımı dahi görmeyenlerin
Pankartını neden asayım
Pankartını kim görür
Açlığı açıklığı bilmeyenelerin
Benim zorum neydi afiş asayım..! ?

Ölmeyesin
Ölme de görüver günü
Yad ederiz belki dünü