Anlamaz yaşarken insan, ama ölüm hazin,
Ve bireysel bir sondur bu alemde,
Görülen odur ki,hemen unutulur,
En yakınlarınca silinip,gidersin bir kalemde,
Çabalayıp,çırpınsan da onlar için,
Verip ömrünü onlara yansan da için için,
Bu kervan hep böyle yürür sanırsın,
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta