Ölmenin Adı Yok Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Kendisine mecbur kalınmayanlar en kolay vazgeçilenlerdir…

Ş/A

Kolay vazgeçilen yandan
Başlar düş üşümeleri
Sanrılara hakverilen andan

Ölmenin adı yok
İhtarı yok

Eksik eşiğinden geçmeler vardır
Yılların üstüne kapandığı ahşap kapılar
Yaslanılan yasın adı
Kapı tokmağı

Demedim mi?
Kalan el izinde kanar yetim sevgi
Parmak ucuna pandomim giysen
Her yer tufanın yediveren seli

Mavisi yırtık sağır duvar
Göçer biriktirdiğiyle
Soru işareti sığınağına koşar tüm demler

Düşüremez yine de
Gecenin yükselen ateşini

Ölmenin adı yok
Sesi yok

Göğün ötesi görünmez
Gördüğünden başka gök yok
Ömür bilmez
Bilse de… yetmez uzağın uzağına

Her şeysizlik soyundandır çaresizlik
Ve hiçliğin senle kıydığı
Zaman dışı nikâh akdi
Boşluğunda hüzün yüzlü çocuklar
Genlerinde varlığı taşımazlar

Gitmeler vardır mecburluğa
Kolay vazgeçişler yoldur
Gelecek günahların affına…

Ağıt nöbetliyse an
Sabah ezanına

Ölmenin adı yok