Ölmeli! ! Şiiri - Gökhan Pekşen

Şimdi yüzünün yarısı duvara dönük
diger yarısı ağlıyor bana - hayata (...)
Ayaklarımın altında kırık cam parçalarını çignercesine
kanatıyorum şimdi yüzünün dönük olan duvarı parmaklarımla -
kanatıyorum tüm şehri acınla...
Sensizliği düşlemek ne acı şimdi - yanımdayken sen ve nefes alışlarının altında üvey bir solukla bu karanlıga,
yenilir gibi bu hayata - sebebsizce ölmek istemek arzusunu dilemek tanrı'dan
tekrardan geldigim topraga gömülmek hissi bu - yaşamı reddedercesine acı dolu bir ızdırap melodisi -
kulak verin bu tonlamadaki ilk notanın kanayışına (...)
Sahi ölsem gelirmiydin o mezarıma sen Sevğili! !
Elindeki kır çiceklerini serpermiydin üstü kar dolu kırılganlıgıma -
Anlatırmıydın bizi gözyaşlarından kemiklerime degercesine (...)