ÖLMEK İSTİYORUM.
İnsancıklar,
İnsanlara olan saygılarını yitirdi.
Bu anamdır, babamdır,
Bu karımdır, kocamdır,
Büyüğümdür, atamdır demeden
Aşağılayıp, çemkirdi...
Yazık ki, ne yazık!
Eyvah ki, ne eyvah!
Beni hep bu küstahlıklar kahretti,
Bitirdi.
Onurumun sırça sarayı
Pervasızca parçalandı,
Kanını görmediler ama yüreğim yaralandı...
Gündüzümü, gecemi
Heder ettim boş yere,
Harcadım yıllarımı,
Almadan vere vere...
Gücümü tükettim artık yorgunum,
Kaldıramıyorum,
Çekemiyorum bile bile.
Böyle sömürülmeyi,
Sömürgenleri istemiyorum...
Benim bir adım,
Şanım, şerefim var
Onur duyduğum...
Dünün bebeleri,
Edepsizler,
Kendilerini bir bok sanıp
Onurumu çiğnemeyi,
Ayaklar altına almayı denediler.
Bıraktım dünya onların olsun,
Bu utanç verici insancıklardan
Kaçmak gibi olmazsa,
İzninizle
Ölmek istiyorum.
Süleyman SAYLAN
Ankara, 19.07.2000 Saat: 01.55
Kayıt Tarihi : 18.8.2005 18:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Saylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/18/olmek-istiyorum-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!